O Parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy

13 marca 2021 roku minęło 70 lat od powołania Parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jeleniej Górze (wówczas w Cieplicach Śląskich Zdroju). Wcześniej parafia była placówką Polskiego Kościoła Starokatolickiego, która powstała już w 1945 roku na miejscu wcześniejszej niemieckiej parafii ewangelickiej w Herischdorf (Malinnik).

Zaraz po zakończeniu wojny opuszczoną świątynią zaopiekował się ks. Zygmunt Szypold z Kościoła Starokatolickiego (do likwidacji Polskiego Kościoła Starokatolickiego przez władze komunistyczne Polski). W 1951 roku kościół przekazano Polskiemu Narodowemu Kościołowi Katolickiemu. Pierwszym proboszczem był ks. Józefat Mirski-Światopełk a od 1951 roku funkcję tę pełnił ks. Edmund Wasilewski, który zorganizował parafię i kierował nią do 1986 roku (do swojej śmierci). W pierwszych latach powojennych Parafia liczyła ok. 115 wiernych.

Zawsze brakowało środków na remont świątyni, którą wzniesiono w 1870 roku na gruntach zakupionych w 1869 roku przez gminę ewangelicką w Warmbrunn (Cieplice) dla najdalej mieszkających i wyposażono w barokowy ołtarz z 1766 roku. Kościołem ewangelickim od 1874 roku kierował pastor Ebel ze Steinfurtu. Ówczesna wspólnota, w chwili największego rozkwitu, w 1937 roku, liczyła 354 członków. Ostatnim pastorem był Bernhard Stache, który w 1945 roku wyjechał wraz z wiernymi do Bawarii. W czasie funkcjonowania niemieckiej parafii ewangelickiej dbano o świątynię i jej obejście. Po wojnie cały czas nie było środków na remonty i utrzymanie Parafii, mimo tego, że w 1983 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków.

Ksiądz Zygmunt Wasilewski własnym sumptem i przy pomocy nielicznych parafian starał się utrzymać świątynię w miarę dobrym stanie. Po jego śmierci w 1986 roku, przez dwa lata posługę pełnił ks. dziekan Bogdan Kropielnicki, potem proboszczem parafii mianowano ks. mgr Jana Belniaka. On to z wielkim zaangażowaniem i wysiłkiem, w latach 1988-1997 przeprowadził w kościele niezbędne remonty, których efekty są widoczne do dzisiaj. Po przeprowadzonych pracach, świątynia 22 czerwca 1997 roku była rekonsekrowana przez biskupa Wiesława Skołuckiego.
Ostatni remont świątyni przeprowadzono w latach 1998-2000. W tym czasie wybudowano na dachu kościoła niewielką sygnaturkę.

Wielce zasłużony dla Parafii ksiądz Jan Belniak zmarł niespodziewanie w listopadzie 2018 roku, a Parafią ponownie zaopiekował się ks. Bogdan Kropielnicki. Od czerwca 2019 roku obowiązki proboszcza pełni emeryt z Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego USA, ks. dr Jan Anatol Sielchanowicz. Dzisiaj członków wspólnoty jest ok. 80 osób, z czego 20-30 osób czynnie uczestniczy w mszach świętych.

Ze względu na niewielką liczbę wiernych i brak większego dofinansowania z zewnątrz Parafia cały czas boryka się z problemami finansowymi, a potrzeb, np. remontowych i w utrzymaniu świątyni jest wiele. Przed kościołem jest niewielki parking, a przy ul. Wolności (przy wjeździe na teren Parafii) po lewej stronie stoi drewniany krzyż (wymaga renowacji), natomiast po prawej stronie stoi oszklona kapliczka z rzeźbą Najświętszej Marii Panny. Kapliczka stoi na tle ściany, na której znajduje się malowidło przedstawiające Jezusa Chrystusa. Niestety malowidło to jest dzisiaj w nie najlepszym stanie.

I tutaj moja sugestia: a może by tak uczniowie ze Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Jeleniej Górze – Cieplicach, w ramach jakichś praktyk lub warsztatów, mogliby odświeżyć to dzieło lub zrealizować nowe, wg projektu swojego nauczyciela zawodu. Chrystus mógłby znowu pozdrawiać wszystkich przejeżdżających tą trasą z Jeleniej Góry do Cieplic.

Kiedy poświęcono kościół w 1870 roku zwierzchnik kościoła ewangelickiego na śląsku biskup Juliusz Nagel z Breslau (Wrocławia) powiedział: „Kościół jest jak sadzawka Betesda dla wielu ludzi – źródłem dającym zdrowie, jak Cieplice”.

Mural z witającym Chrystusem byłby także doskonałym elementem zdobiącym tę część Jeleniej Góry.