Jelenia Góra, Jelenia Góra, Jelenia Góra, województwo dolnośląskie
Czas wykonania zdjęcia: zima, luty 2024
Jelenia Góra – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w śródgórskiej Kotlinie Jeleniogórskiej, nad rzeką Bóbr. Miasto jest również siedzibą powiatu karkonoskiego, Zarządu Karkonoskiego Parku Narodowego oraz polską stolicą Euroregionu Nysa. Historyczne miasto leży na Dolnym Śląsku.Źródło opisu: Wikipedia
Powiat karkonoski (w latach 1999–2020 pod nazwą powiat jeleniogórski ) – powiat w Polsce (województwo dolnośląskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Jelenia Góra.Źródło opisu: Wikipedia
Jeżów Sudecki – gmina wiejska w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie jeleniogórskim. Siedziba władz gminy to Jeżów Sudecki.Źródło opisu: Wikipedia
Dziwiszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. Leży w środkowej części Południowego Grzbietu Gór Kaczawskich. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.Źródło opisu: Wikipedia
Szybowcowa Góra (niem. Schieferberg, 561 m n.p.m.) – góra w Grzbiecie Małym Gór Kaczawskich. W części południowej jest zbudowana ze skał metamorficznych – łupków serycytowo-kwarcowych z grafitem, zieleńców i łupków zieleńcowych, należących do metamorfiku kaczawskiego oraz z górnopaleozoicznych skał wulkanicznych – porfirów. W części północnej zalegają na nich osady górnokredowe – margle ilaste, wapienie margliste oraz piaskowce.Źródło opisu: Wikipedia
Skiba (niem. Scheibeberg, 562 m n.p.m.) – góra w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, leżąca w bocznym grzbieciku odchodzącym ku południowi od Leśnicy w masywie Łysej Góry. Na zakończeniu tego grzbietu leżu Polna. Zbudowana z zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego, w których występują żyły wulkanicznych porfirów.Źródło opisu: Wikipedia
Park Krajobrazowy Doliny Bobru – park krajobrazowy w województwie dolnośląskim położony na terenie gmin Jelenia Góra, Jeżów Sudecki, Lubomierz, Lwówek Śląski, Stara Kamienica, Świerzawa i Wleń. Zajmuje powierzchnię 10 943 ha, w tym powierzchnia leśna liczy 4215 ha (32%). Otulina Parku zajmuje 12 552 ha.Źródło opisu: Wikipedia
Płoszczyna (niem. Flachenseiffen) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Częścią wsi jest Płoszczynka.Źródło opisu: Wikipedia
Lastek (niem. Hölleberge, 638, 631 m n.p.m.) – dwuwierzchołkowy szczyt, najwyższy w masywie Chrośnickich Kop, w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, pomiędzy Ptasią a Kazalnicą. Zbudowany ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów, kwarcytów i łupków albitowo-serycytowych z grafitem, należących do metamorfiku kaczawskiego. Na południowych zboczach na skałach metamorficznych zalegają górnokredowe margle ilaste i wapienie margliste, należące do niecki północnosudeckiej.Źródło opisu: Wikipedia
Chrośnica (niem. Ludwigsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. Chrośnica liczy 181 mieszkańców (III 2011 r.). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Podgórki (niem. Tiefhartmannsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Świerzawa, w środkowej części Górach Kaczawskich w Sudetach Zachodnich. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim. Długa wieś łańcuchowa, której zabudowa znajduje się na wysokości 400 do 530 m n.p.m., ciągnąc się na długości około 3,7 km w dolinie Świerzawy.Źródło opisu: Wikipedia
Pańska Wysoczka (niem. Güntherhöhe, 658 m n.p.m.) – szczyt w centralnej części Północnego Grzbietu Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, we wschodniej części masywu Okola, między Okolem a Świerkami. Zbudowany ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków albitowo-serycytowych z grafitem oraz fyllitów, łupków albitowo-serycytowych z grafitem i kwarcytów oraz keratofirów (skał metamorficznych pochodzenia wulkanicznego), należących do metamorfiku kaczawskiego. Porośnięty lasem świerkowym, niżej pola i łąki.Źródło opisu: Wikipedia
Wywołaniec (niem. Zippel-Berg, 543 m n.p.m.) – rozległe wzniesienie w centralnej części Północnego Grzbietu Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, stanowiące zachodnie zakończenie masywu Okola, między Leśniakiem a Rogatką, nad Chrośnicą i Rząśnikiem. Masyw zbudowany jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i kwarcytów, należących do metamorfiku kaczawskiego, poprzecinanych żyłami wulkanicznych porfirów. Porośnięty lasem świerkowym, niżej pola i łąki.Źródło opisu: Wikipedia
Czernicka Góra (niem. Kratz Berg; 513 m n.p.m.) – wzniesienie w północno-zachodniej części Chrośnickich Kop, stanowiące ich zakończenie oraz zakończenie Południowego Grzbietu Gór Kaczawskich w Sudetach Zachodnich, nad Czernicą i Janówkiem. Zbudowana ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków albitowo-serycytowych, należących do metamorfiku kaczawskiego, poprzecinanych żyłami wulkanicznych porfirów. Porośnięta lasem świerkowym z domieszką buka.Źródło opisu: Wikipedia
Maślak (właściwie Góra Folwarczna, niem. Vorwerks Berg) – szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, oddzielony od masywu Skopca i Barańca Przełęczą Komarnicką. Wznosi się na wysokość 722,9 lub 724,7 m n.p.m.Źródło opisu: Wikipedia
Maślak (właściwie Góra Folwarczna, niem. Vorwerks Berg) – szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, oddzielony od masywu Skopca i Barańca Przełęczą Komarnicką. Wznosi się na wysokość 722,9 lub 724,7 m n.p.m.Źródło opisu: Wikipedia
Janówek (niem. Johnsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki, w Górach Kaczawskich, w dolinie potoku Lipka (Chrośnicki Potok). W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego. Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest obiekt :Źródło opisu: Wikipedia
Baraniec (720,1 m n.p.m., według starszych pomiarów 720,3 m ) – szczyt w Górach Kaczawskich, w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w gminie Janowice Wielkie. Góra położona jest w południowo-środkowej części Gór Kaczawskich, w środkowej części Grzbietu Południowego, około 400 m na południe od szczytu Skopiec, około 2,8 km na południowy zachód od centrum Wojcieszowa. Jest czwartym pod względem wysokości szczytem szczytem Gór Kaczawskich, po Okolu, Folwarcznej i Skopcu.Źródło opisu: Wikipedia
Skopiec (720,7 m n.p.m. ) – szczyt w Górach Kaczawskich, w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w gminie Janowice Wielkie. Góra znajduje się w południowo-środkowej części Gór Kaczawskich, w środkowej części Grzbietu Południowego, około 400 m na północ od szczytu Baraniec, około 2,8 km na południowy zachód od centrum Wojcieszowa i około 7 km na północny wschód od centrum Janowic Wielkich. Szczyt należy do Korony Gór Polski, Korony Sudetów oraz Korony Sudetów Polskich.Źródło opisu: Wikipedia
Ziemski Kopczyk (niem. Grundhübel, 672 m n.p.m.) – szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, między Barańcem a Leszczyńcem. Zbudowany z zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego. W większości porośnięty lasem świerkowym, miejscami bukowym.Źródło opisu: Wikipedia
Bożniak (niem. Moosberg, 613 m n.p.m.) – szczyt we wschodniej części Grzbietu Południowego Gór Kaczawskich w Sudetach Zachodnich. Położony w krótkim grzbiecie bocznym, odchodzącym od Barańca ku północnemu wschodowi, między Barańcem a Górą Połom. Zbudowany jest ze skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych z wkładkami keratofirów, łupków kwarcowo-serycytowych i chlorytowo-serycytowych oraz fyllitów wapnistych należących do metamorfiku kaczawskiego, przeciętych żyłami wulkanicznych porfirów.Źródło opisu: Wikipedia
Meszna (niem. Moosberg) (590 m n.p.m.) góra w północno-wschodniej części Grzbietu Południowego Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich. Znajduje się na zakończeniu krótkiego grzbiety bocznego, odchodzącego od Barańca ku północnemu wschodowi. Zbudowana jest ze skał metamorficznych – zieleńców, keratofirów, łupków kwarcowo-serycytowych i chlorytowo-serycytowych oraz marmurów wapieni krystalicznych należących do metamorfiku kaczawskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Góra Połom (niem. Kitzelberg, 667 m n.p.m.) – szczyt w Wojcieszowie w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w Górach Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich. Leży na lewym brzegu Kaczawy, nad Wojcieszowem Górnym, na zakończeniu krótkiego grzbiety bocznego, odchodzącego od Barańca w Południowym Grzbiecie ku północnemu wschodowi. Cały masyw zbudowany jest z wapieni krystalicznych (marmurów) z wkładkami fyllitów, łupków węglanowych, łupków serycytowo-chlorytowych, łupków węglanowo-kwarcowo-serycytowych, zieleńców i łupków zieleńcowych, które występują też wokoło.Źródło opisu: Wikipedia
Tarczynka (niem. Kuttenberg, 422 m n.p.m.) – wzniesienie w północno-zachodniej części Północnego Grzbietu Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, pomiędzy Szubieniczną a Babińcem, nad wsią Tarczyn. Tarczynka zbudowana jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – fyllitów i kwarcytów, należących do metamorfiku kaczawskiego. Porośnięta lasem świerkowym z zarastającymi polanami i łąkami.Źródło opisu: Wikipedia
Kaczawa (niem. Katzbach, dawniej Kacbacha ) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, na Dolnym Śląsku, lewy dopływ Odry. Przepływa przez województwo dolnośląskie. Swoje źródła ma w Górach Kaczawskich (Góry Ołowiane – pn.Źródło opisu: Wikipedia