Z lotu ptaka: Jelenia Góra - zdjęcie #19484

Obiekty na zdjęciu

Jelenia Góra

Jelenia Góra – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w śródgórskiej Kotlinie Jeleniogórskiej, nad rzeką Bóbr. Miasto jest również siedzibą powiatu karkonoskiego, Zarządu Karkonoskiego Parku Narodowego oraz polską stolicą Euroregionu Nysa. Historyczne miasto leży na Dolnym Śląsku.

Źródło opisu: Wikipedia

Kotlina Jeleniogórska

powiat karkonoski

Powiat karkonoski (w latach 1999–2020 pod nazwą powiat jeleniogórski ) – powiat w Polsce (województwo dolnośląskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Jelenia Góra.

Źródło opisu: Wikipedia

gmina Jeżów Sudecki

Jeżów Sudecki – gmina wiejska w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie jeleniogórskim. Siedziba władz gminy to Jeżów Sudecki.

Źródło opisu: Wikipedia

Dziwiszów

Dziwiszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. Leży w środkowej części Południowego Grzbietu Gór Kaczawskich. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.

Źródło opisu: Wikipedia

Jeżów Sudecki

Jeżów Sudecki – gmina wiejska w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie jeleniogórskim. Siedziba władz gminy to Jeżów Sudecki.

Źródło opisu: Wikipedia

Obiekty na dalszym planie

Szybowcowa Góra

Szybowcowa Góra (niem. Schieferberg, 561 m n.p.m.) – góra w Grzbiecie Małym Gór Kaczawskich. W części południowej jest zbudowana ze skał metamorficznych – łupków serycytowo-kwarcowych z grafitem, zieleńców i łupków zieleńcowych, należących do metamorfiku kaczawskiego oraz z górnopaleozoicznych skał wulkanicznych – porfirów. W części północnej zalegają na nich osady górnokredowe – margle ilaste, wapienie margliste oraz piaskowce.

Źródło opisu: Wikipedia

Skiba

Skiba (niem. Scheibeberg, 562 m n.p.m.) – góra w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, leżąca w bocznym grzbieciku odchodzącym ku południowi od Leśnicy w masywie Łysej Góry. Na zakończeniu tego grzbietu leżu Polna. Zbudowana z zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego, w których występują żyły wulkanicznych porfirów.

Źródło opisu: Wikipedia

Park Krajobrazowy Doliny Bobru

Park Krajobrazowy Doliny Bobru – park krajobrazowy w województwie dolnośląskim położony na terenie gmin Jelenia Góra, Jeżów Sudecki, Lubomierz, Lwówek Śląski, Stara Kamienica, Świerzawa i Wleń. Zajmuje powierzchnię 10 943 ha, w tym powierzchnia leśna liczy 4215 ha (32%). Otulina Parku zajmuje 12 552 ha.

Źródło opisu: Wikipedia

Stromiec

Stromiec (niem. Grünauer Spitz-Berg, 551 m n.p.m.) – szczyt w Grzbiecie Małym Gór Kaczawskich, położony pomiędzy Wapienną a Szybowcową Górą. Zbudowany jest z górnokredowych margli ilastych, wapieni marglistych oraz piaskowców, które tworzą długą na 200 m ścianę skalną. Osady te są częścią jednostki geologicznej zwanej rowem Wlenia.

Źródło opisu: Wikipedia

Płoszczyna

Płoszczyna (niem. Flachenseiffen) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Częścią wsi jest Płoszczynka.

Źródło opisu: Wikipedia

Wapienna

Wapienna (niem. Kalk Berge, 507 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone pomiędzy Siedlęcinem a Płoszczynką, gdzie łączy się z pozostałą częścią Grzbietu Małego. Ku północnemu zachodowi odchodzi od Wapiennej długie ramię ze Skowronem, kończące się w Nielestnie nad Bobrem. Zbudowana jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków kwarcowo-serycytowo-chlorytowych z grafitem, z wkładką marmurów (wapieni krystalicznych), należących do metamorfiku kaczawskiego.

Źródło opisu: Wikipedia

Lastek

Lastek (niem. Hölleberge, 638, 631 m n.p.m.) – dwuwierzchołkowy szczyt, najwyższy w masywie Chrośnickich Kop, w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, pomiędzy Ptasią a Kazalnicą. Zbudowany ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów, kwarcytów i łupków albitowo-serycytowych z grafitem, należących do metamorfiku kaczawskiego. Na południowych zboczach na skałach metamorficznych zalegają górnokredowe margle ilaste i wapienie margliste, należące do niecki północnosudeckiej.

Źródło opisu: Wikipedia

Chrośnica

Chrośnica (niem. Ludwigsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. Chrośnica liczy 181 mieszkańców (III 2011 r.). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Źródło opisu: Wikipedia

Krzyż pokutny

Skowron

Skowron (niem. Lerchenberg, 472 m n.p.m.) – wzniesienie w północnej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone na północny zachód od Płoszczynki, gdzie łączy się z Wapienną. Ku zachodowi odchodzi od niego kilka bocznych ramion z Zadnią i Strzyżowcem. Zbudowany jest w południowo-zachodniej części ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków kwarcowo-serycytowych, należących do metamorfiku kaczawskiego, poprzecinanych żyłami wulkanicznych porfirów.

Źródło opisu: Wikipedia

Pańska Wysoczka

Pańska Wysoczka (niem. Güntherhöhe, 658 m n.p.m.) – szczyt w centralnej części Północnego Grzbietu Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, we wschodniej części masywu Okola, między Okolem a Świerkami. Zbudowany ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków albitowo-serycytowych z grafitem oraz fyllitów, łupków albitowo-serycytowych z grafitem i kwarcytów oraz keratofirów (skał metamorficznych pochodzenia wulkanicznego), należących do metamorfiku kaczawskiego. Porośnięty lasem świerkowym, niżej pola i łąki.

Źródło opisu: Wikipedia

Okole

Okole (niem. Hogolie, krótko po 1945 nosił nazwę Ogule ) – szczyt o wysokości 725 m n.p.m. znajdujący się w Grzbiecie Północnym Gór Kaczawskich, najwyższy szczyt tego pasma. Wraz z Leśniakiem tworzy rozległy masyw.

Źródło opisu: Wikipedia

Leśniak

Leśniak (677 m n.p.m.) – wypiętrzenie zbudowane ze skał przeobrażonych należących do metamorfiku kaczawskiego – zieleńców, w Północnym Grzbiecie Gór Kaczawskich. Rzeźbę szczytu i zboczy urozmaicają liczne skałki o fantazyjnych kształtach np. Czarcia Ambona, Klęśniak, Mszak.

Źródło opisu: Wikipedia

Strzyżowa

Strzyżowa (424 m n.p.m.) – wzniesienie w zachodniej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone ponad Strzyżowcem. Zbudowany jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – fyllitów, łupków kwarcowo-serycytowych i łupków serycytowo-muskowitowo-chlorytowo-kwarcowych, należących do metamorfiku kaczawskiego. Całe wzniesienie zajęte jest przez pola i łąki, z których rozciągają się dalekie widoki.

Źródło opisu: Wikipedia

Jezioro Pilchowickie

Jezioro Pilchowickie (Pilchowicki Zbiornik Wodny) (niem. Bobertalsperre) – zbiornik zaporowy (jezioro zaporowe) na Dolnym Śląsku o długości 7 km, powierzchni 240 ha i pojemności 50 mln m³. Powstało przez przegrodzenie w latach 1902–1912 rzeki Bóbr zaporą o wysokości 62 m i długości 290 m w koronie.

Źródło opisu: Wikipedia

Bóbr

Bóbr (czes. Bobr; niem. Bober) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie, największy z lewobrzeżnych dopływów Odry. Rzeka ma długość 272 km (w Polsce 270 km, w Czechach 2 km), a powierzchnia jego dorzecza 5876 km² (w Polsce 5830 km², w Czechach 46 km²). Po włączeniu rzeki do Polski w 1945 r. przez krótki okres używana była nazwa Bobrawa, później Bober, w końcu Bóbr.

Źródło opisu: Wikipedia

Zapora Pilchowice

Zapora Pilchowice (niem.: Bobertalsperre Mauer, Talsperre Mauer, także Mauertalsperre) – najwyższa zapora kamienna i łukowa oraz druga co do wysokości (po Solinie) i druga co do czasu powstania (po zaporze w Leśnej) zapora wodna w Polsce, w pobliżu miejscowości Pilchowice na rzece Bóbr. Zbudowana przez firmę B. Liebold & Co. AG (Holzminden/Berlin) pod kierownictwem Alberto Cucchiero, według projektu profesora Otto Intze oraz dr. Curta Bachmanna. Ponadto jest to najwyższa w obecnej Polsce zapora kamienna oraz łukowa.

Źródło opisu: Wikipedia