Piechowice, Piechowice, powiat karkonoski, województwo dolnośląskie
Czas wykonania zdjęcia: zima, marzec 2024
Piechowice – miasto w Polsce, na Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim. W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Piechowice. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Powiat karkonoski (w latach 1999–2020 pod nazwą powiat jeleniogórski ) – powiat w Polsce (województwo dolnośląskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Jelenia Góra.Źródło opisu: Wikipedia
Kamienna – górska rzeka, lewy dopływ Bobru o długości 34,75 km i powierzchni zlewni 272,3 km². Rzeka płynie w Sudetach Zachodnich. Przepływa przez Jakuszyce, Szklarską Porębę, Piechowice, Jelenią Górę (Sobieszów, Cieplice).Źródło opisu: Wikipedia
Mała Kamienna (Kamienna Mała ) zwana także Pleśną – potok górski w Sudetach Zachodnich w Górach Izerskich w woj. dolnośląskim. Górski potok o długości 11 km, lewy dopływ Kamiennej, należący do dorzecza Odry. W części źródliskowej składa się z kilkunastu potoczków, z których największy wypływa z małego bagienka na wysokości około 990 m n.p.m. spod północnego grzbietu wzniesienia Zwalisko w Górach Izerskich.Źródło opisu: Wikipedia
Szklarka (niem. ) – potok, prawy dopływ Kamiennej o długości 6,78 km. Potok płynie w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy. Wypływa na północnych zboczach Śmielca na wysokości 740 m n.p.m. z połączenia dwóch potoków - Górnej Szklarki i Niedźwiady.Źródło opisu: Wikipedia
Szklarka (niem. Glasendorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Szklarka powstała najprawdopodobniej w końcu XIV lub na początku XV wieku jako osada szklarska.Źródło opisu: Wikipedia
Wodospad Szklarki (niem. Kochelfall) – drugi co do wysokości, po Wodospadzie Kamieńczyka (27 m wysokości) wodospad w polskich Karkonoszach, położony na wysokości 525 m n.p.m. w granicach administracyjnych Piechowic. Wodospad Szklarki usytuowany jest na wysokości 520 m n.p.m. i ma 13,3 m wysokości. Jego wody spadają szeroką kaskadą, charakterystycznie zwężającą się ku dołowi i skręcającą spiralnie, gdzie tworzy kocioł eworsyjny.Źródło opisu: Wikipedia
Szklarz (niem. Peterhübel, 593 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Pogórza Karkonoskiego. Położony jest w północno-zachodniej części Pogórza Karkonoskiego, na wschód od zabudowań Szklarskiej Poręby. Od północy i zachodu opada stromo do doliny Kamiennej tworząc urwiska, od południowego wschodu podcina go Szklarka, która tworzy wąwóz, a w nim Wodospad Szklarki.Źródło opisu: Wikipedia
Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie – muzeum prowadzone przez oddział Stowarzyszenia Elektryków Polskich w Jeleniej Górze, znajdujące się w budynku starej siłowni wodnej w Szklarskiej Porębie (niem. ''Schreiberhau). '' Budynek muzeum jest położony w dolinie Kamiennej, w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej nr 3. Siłownia w Schreiberhau została wybudowana w 1900 roku, na potrzeby założonej w 1872 roku przez Otto Opitza fabryki papy i tektury.Źródło opisu: Wikipedia
Gonciarek (niem. Scheundelhübel, 631 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach w zachodniej części Pogórza Karkonoskiego. Położony jest na południowy wschód od Marysina w Szklarskiej Porębie. Zbudowany jest z granitu karkonoskiego i częściowo zalesiony.Źródło opisu: Wikipedia
Muzeum Mineralogiczne w Szklarskiej Porębie – prywatne muzeum z siedzibą w Szklarskiej Porębie (jedno z dwóch tego typu muzeów w Szklarskiej Porębie, obok Muzeum Ziemi „Juna”). Placówka jest przedsięwzięciem rodziny Sokołowskich, do których należy również Muzeum Kamieni w Kamieniu Pomorskim. Muzeum powstało w 1993 roku.Źródło opisu: Wikipedia
Kościół Świętego Maksymiliana Marii Kolbego – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Szklarska Poręba diecezji legnickiej. Jest to budowla wzniesiona w latach 1889 roku z granitu i piaskowca. Budowę rozpoczęto w 1888 roku.Źródło opisu: Wikipedia
Danek (niem. Dangelshübel, 755 m n.p.m.) – wzniesienie w Karkonoszach, w obrębie Pogórza Karkonoskiego. Położony jest w zachodniej części Pogórza Karkonoskiego, nad Szklarską Porębą Górną i Marysinem. Zbudowany z granitu karkonoskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Schronisko „Kamieńczyk” – prywatne schronisko turystyczne położone w Karkonoszach, obok słynnego wodospadu Kamieńczyka. Miejsce to od dawna było popularne wśród turystów. W latach 1848–1849 wybudowano tutaj drogę z Piechowic przełomem rzeki Kamiennej do huty „Józefina” i dalej na Halę Szrenicką.Źródło opisu: Wikipedia
Wodospad Kamieńczyka (846 m n.p.m.) – najwyższy wodospad w polskich Sudetach, położony na trasie ze Szklarskiej Poręby na grzbiet główny Karkonoszy. Wodospad miał status pomnika przyrody, obecnie jest to obszar ochrony ścisłej, wchodzący w skład Karkonoskiego Parku Narodowego. Woda potoku Kamieńczyk spada trzema kaskadami z wysokości 27 m i wpada do Wąwozu Kamieńczyka.Źródło opisu: Wikipedia
Karkonoski Park Narodowy (cz. Krkonošský národní park, w skrócie KRNAP) – park narodowy położony w północnej części republiki czeskiej, w krajach hradeckim i libereckim, przy granicy z Polską. Utworzony został 17 maja 1963 r. i obejmuje obszar 36 327 ha (z otuliną ok. 55 000 ha).Źródło opisu: Wikipedia
Czarna Góra (niem. Schwarzer Berg, 965 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich położone w Wysokim Grzbiecie. Wzniesienie położone jest w Górach Izerskich, we wschodniej części Wysokiego Grzbietu, najdłuższego Grzbietu Gór Izerskich ciągnącego się od zachodu w kierunku wschodnim przez Stóg Izerski, Wysoką Kopę, Wysoki Kamień.Źródło opisu: Wikipedia
Wysoki Kamień (, 1058 m n.p.m.) – szczyt w Sudetach Zachodnich, położony w Wysokim Grzbiecie (Góry Izerskie), tuż nad Szklarską Porębą. Ze szczytu rozciąga się panorama na Karkonosze, Góry Izerskie, Góry Kaczawskie oraz Rudawy Janowickie. Na grzbiecie biegnącym na zachód od głównego szczytu aż do przełęczy Rozdroże pod Zwaliskiem występują trzy wybitne skaliste wyniesienia o wysokościach 1050 (Duży Wysoki Kamień), 1025 Zawalidroga i 1023 (bezimienne).Źródło opisu: Wikipedia
Szrenica (1362 m n.p.m., niem. Reifträger) – szczyt górski położony w zachodniej części Karkonoszy, w pobliżu granicy państwowej z Czechami, na południe od Szklarskiej Poręby. Doskonały punkt widokowy na Kotlinę Jeleniogórską oraz Góry Izerskie, a także Karkonosze czeskie. Sam szczyt Szrenicy wyniesiony jest ponad główny grzbiet Karkonoszy (Śląski Grzbiet) na wysokość 60 m. Wierzchołek leży całkowicie po polskiej stronie granicy.Źródło opisu: Wikipedia
Schronisko Na Hali Szrenickiej (niem. Neue Schlesische Baude) − wysokogórskie schronisko turystyczne w Sudetach Zachodnich w paśmie Karkonoszy. Schronisko położone jest na wysokości 1195 m n.p.m. na środku Hali Szrenickiej w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, pomiędzy dwoma szczytami: Kamiennikiem i Szrenicą. Na miejscu obecnego schroniska w 1786 roku postawiono budę pasterską, którą nazwano „Nowa Buda Śląska” (sporadycznie również Kranichbaude).Źródło opisu: Wikipedia
Twarożnik (niem. Quargsteine, Quarksteine, czes. Tvarožník) – skałka granitowa w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy. Twarożnik położony jest na granicy polsko-czeskiej, w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy, w zachodniej części Śląskiego Grzbietu, pomiędzy Szrenicą a Sokolnikiem, powyżej Mokrej Przełęczy, właściwie na zachodnim zboczu Sokolnika, na wysokości ok. 1320 m n.p.m.Źródło opisu: Wikipedia
Zwalisko lub Wieczorny Zamek (niem. Abendburg, 1047 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Grzbiecie Wysokim. Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, we wschodniej części Wysokiego Grzbietu, między wzniesieniem Izerskie Garby po zachodniej stronie a Wysokim Kamieniem po wschodniej stronie, około 1,7 km na południowy wschód od Rozdroża Izerskiego. Wzniesienie ma kształt wąskiej grzędy ciągnącej się równoleżnikowo na przestrzeni kilkuset metrów, usianej hornfelsowymi skałami, i położone jest opodal kopalni kwarcu "Stanisław", w rejonie szczególnie zasobnym w bogactwa naturalne.Źródło opisu: Wikipedia
Izerskie Garby (niem. Weisser Steinrücken, Weiss Flins) – wzniesienie o wysokości 1084 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Wysokim Grzbiecie. Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, w najwyższej centralnej części Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, między masywem Zielonej Kopy po zachodniej stronie a Zwaliskiem po wschodniej stronie, około 1,6 km na południe od Rozdroża Izerskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Graniczna Placówka Kontrolna Jakuszec/Jakuszyce – nieistniejący obecnie pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza wykonujący kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściach granicznych na granicy z Czechosłowacją. Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Jakuszycach – nieistniejąca obecnie graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej wykonująca kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu bezpośrednio w przejściach granicznych na granicy z Czechosłowacją/Republiką Czeską. W październiku 1945 roku Naczelny Dowódca Ludowego Wojska Polskiego nakazywał sformować na granicy państwowej 51 przejściowych punktów kontrolnych (PPK).Źródło opisu: Wikipedia
Wysoka Kopa (niem. Hinterberg, 1127,6 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w masywie Wysokiego Grzbietu. Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, w najwyższej centralnej części Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, między wzniesieniem Złote Jamy po południowo-zachodniej stronie a Izerskimi Garbami po wschodniej stronie, około 2,65 km na południowy zachód od Rozdroża Izerskiego. Najwyższy szczyt Gór Izerskich.Źródło opisu: Wikipedia
Hala Izerska (Izerska Łąka,, ) – górska łąka położona na wysokości 840–880 m n.p.m. w dolinie Izery w Górach Izerskich w Sudetach. Obszar ten jest nazwany Halą Izerską m.in. w państwowym rejestrze nazw geograficznych.Źródło opisu: Wikipedia
Izera – rzeka w Czechach i na granicy w Polsce; prawy dopływ Łaby; długość 164 km. Źródlisko w Górach Izerskich tworzone z wielu drobnych strumyków wypływających z południowego zbocza Smreku na wysokości 980 m n.p.m. W górnym biegu na Hali Izerskiej płynie na południowy wschód meandrującym korytem przez długi ciąg torfowisk wysokich objętych ścisłym rezerwatem przyrody Torfowiska Doliny Izery w Polsce oraz Rašeliniště Izery Czechach. W górnym biegu, na odcinku od źródła do osady Mytiný, wyznacza granicę polsko-czeską na długości 15 km.Źródło opisu: Wikipedia
Zelenecká Lhota – gmina w Czechach, w powiecie Jiczyn, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 151 mieszkańców.Źródło opisu: Wikipedia
Pytlácké kameny – wzniesienie o wysokości 975 m n.p.m., w północnych Czechach, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich. Niezbyt wybitne wzniesienie położone w Sudetach Zachodnich, we wschodniej części Gór Izerskich, w obrębie Średniego Grzbietu, na północ od czeskiej osady Izerka. Wierzchołek jest niezbyt wyraźny, bardziej znane są występujące na nim skałki, noszące również nazwę Pytlácké kameny.Źródło opisu: Wikipedia
Witka (czes. Smědá, niem. Wittig) – rzeka w Czechach i w Polsce o długości 51,9 km (w granicach Polski – 5,9 km) i powierzchni dorzecza 331 km² (w granicach Polski – 60 km²), prawy dopływ Nysy Łużyckiej. Rzeka wypływa z trzech potoków źródliskowych w Górach Izerskich: Bílá Smědá, Černá Smědá, Hnědá Smědá, w Czechach. Za główny potok źródliskowy uważa się Bílá Smědá wypływający z torfowisk między Smiedawską Górą a Izerą.Źródło opisu: Wikipedia
Nysa Łużycka – rzeka w Czechach (kraj liberecki), Niemczech (Saksonia) i Polsce (woj. dolnośląskie i lubuskie); lewobrzeżny dopływ Odry. Długość rzeki wynosi (według różnych publikacji) od 251,6 km do 254,6 km. Zlewnia Nysy Łużyckiej obejmuje obszar o powierzchni (według różnych publikacji) od 4297 km² do 4403 km².Źródło opisu: Wikipedia