Jelenia Góra, Jelenia Góra, Jelenia Góra, województwo dolnośląskie
Czas wykonania zdjęcia: jesień, listopad 2023
Jelenia Góra – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w śródgórskiej Kotlinie Jeleniogórskiej, nad rzeką Bóbr. Miasto jest również siedzibą powiatu karkonoskiego, Zarządu Karkonoskiego Parku Narodowego oraz polską stolicą Euroregionu Nysa. Historyczne miasto leży na Dolnym Śląsku.Źródło opisu: Wikipedia
Kamienista (niem. Stain-Berg) – wzniesienie o wysokości 536 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w paśmie Gór Wałbrzyskich. Wzniesienie położone jest w północno-zachodniej części Gór Wałbrzyskich, w Masywie Chełmca, około 4 km, na zachód od Szczawna Zdroju. Jest to kopulaste wzniesienie o łagodnych zboczach i mało wyraźnym wierzchołku, który wyrasta z północnego zbocza Chełmca o niecałe 16 m, ponad powierzchnię zbocza.Źródło opisu: Wikipedia
Góra Parkowa (550 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Rudawach Janowickich. Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w południowo-zachodniej części Rudaw Janowickich, na południe od Wzgórz Karpnickich. Od Brzeźnika, na południowym zachodzie, oddziela go Przełęcz pod Brzeźnikiem.Źródło opisu: Wikipedia
Stadion Miejski - wielofunkcyjny stadion w Jeleniej Górze, w Polsce. Obiekt może pomieścić 7558 widzów. Swoje spotkania rozgrywają na nim piłkarze klubu Karkonosze Jelenia Góra. Stadion powstał w latach 20. XX wieku. W latach 2011–2013 został zmodernizowany. Obiekt miał być jednym z centrów pobytowych podczas Euro 2012, jednak opóźnienia w inwestycji to uniemożliwiły[1]. Stadion jest częścią Parku Sportowego Złotnicza. 27 października 2015 roku na arenie rozgrywany był towarzyski mecz piłkarskich reprezentacji kobiecych Polski i Holandii. Po pierwszej połowie (po której Polki prowadziły 1:0) na stadionie doszło do awarii oświetlenia i spotkania nie udało się dokończyć.Źródło opisu: Wikipedia
Bóbr (czes. Bobr; niem. Bober) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie, największy z lewobrzeżnych dopływów Odry. Rzeka ma długość 272 km (w Polsce 270 km, w Czechach 2 km), a powierzchnia jego dorzecza 5876 km² (w Polsce 5830 km², w Czechach 46 km²). Po włączeniu rzeki do Polski w 1945 r. przez krótki okres używana była nazwa Bobrawa, później Bober, w końcu Bóbr.Źródło opisu: Wikipedia
Radomierka (niem. ) – potok, prawy dopływ Bobru o długości 11,13 km. Potok płynie z Gór Kaczawskich do Kotliny Jeleniogórskiej. Przepływa przez Maciejową (dzielnicę Jeleniej Góry).Źródło opisu: Wikipedia
Jeleniec (747 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w paśmie Gór Bardzkich, w Sudetach Środkowych. Wzniesienie położone jest w Sudetach Środkowych, w środkowej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, na małym ramieniu odchodzącym od grzbietu głównego w kierunku wschodnim. Wznosi się około 5,4 km na południe od centrum Barda.Źródło opisu: Wikipedia
Skowron (niem. Lerchenberg, 472 m n.p.m.) – wzniesienie w północnej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone na północny zachód od Płoszczynki, gdzie łączy się z Wapienną. Ku zachodowi odchodzi od niego kilka bocznych ramion z Zadnią i Strzyżowcem. Zbudowany jest w południowo-zachodniej części ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków kwarcowo-serycytowych, należących do metamorfiku kaczawskiego, poprzecinanych żyłami wulkanicznych porfirów.Źródło opisu: Wikipedia
Dziwiszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. Leży w środkowej części Południowego Grzbietu Gór Kaczawskich. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim.Źródło opisu: Wikipedia
Skiba (niem. Scheibeberg, 562 m n.p.m.) – góra w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, leżąca w bocznym grzbieciku odchodzącym ku południowi od Leśnicy w masywie Łysej Góry. Na zakończeniu tego grzbietu leżu Polna. Zbudowana z zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego, w których występują żyły wulkanicznych porfirów.Źródło opisu: Wikipedia
Podgórki (niem. Tiefhartmannsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Świerzawa, w środkowej części Górach Kaczawskich w Sudetach Zachodnich. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie jeleniogórskim. Długa wieś łańcuchowa, której zabudowa znajduje się na wysokości 400 do 530 m n.p.m., ciągnąc się na długości około 3,7 km w dolinie Świerzawy.Źródło opisu: Wikipedia
Komarno (niem. Kammerswaldau ) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Janowice Wielkie, w Górach Kaczawskich w Sudetach Zachodnich. Leży u podnóży należącego do Korony Gór Polski, najwyższego szczytu Gór Kaczawskich – Skopca (724 m n.p.m.). Stanowi typową wieś łańcuchową.Źródło opisu: Wikipedia
Bukówka – wzniesienie 472 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w Kotlinie Kłodzkiej. Wzniesienie położone w Sudetach Środkowych, na Wzgórzach Rogówki, we wschodnim krańcu Kotliny Kłodzkiej około 0,6 km na północ od centrum miejscowości Ołdrzychowice Kłodzkie. Bukówka jest jednym z większych pod względem wysokości wzniesień Wzgórz Rogówki górującym nieznacznie od strony północnej nad pobliskimi Ołdrzychowicami Kłodzkimi.Źródło opisu: Wikipedia
Chrośnica (niem. Ludwigsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. Chrośnica liczy 181 mieszkańców (III 2011 r.). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Maślak (właściwie Góra Folwarczna, niem. Vorwerks Berg) – szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, oddzielony od masywu Skopca i Barańca Przełęczą Komarnicką. Wznosi się na wysokość 722,9 lub 724,7 m n.p.m.Źródło opisu: Wikipedia
Maślak (właściwie Góra Folwarczna, niem. Vorwerks Berg) – szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, oddzielony od masywu Skopca i Barańca Przełęczą Komarnicką. Wznosi się na wysokość 722,9 lub 724,7 m n.p.m.Źródło opisu: Wikipedia
Pańska Wysoczka (niem. Güntherhöhe, 658 m n.p.m.) – szczyt w centralnej części Północnego Grzbietu Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, we wschodniej części masywu Okola, między Okolem a Świerkami. Zbudowany ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków albitowo-serycytowych z grafitem oraz fyllitów, łupków albitowo-serycytowych z grafitem i kwarcytów oraz keratofirów (skał metamorficznych pochodzenia wulkanicznego), należących do metamorfiku kaczawskiego. Porośnięty lasem świerkowym, niżej pola i łąki.Źródło opisu: Wikipedia
Leszczyniec (niem. Galgenberg, 604 m n.p.m.) – mało wybitny szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, między Ziemskim Kopczykiem a Straconką. Zbudowany jest ze skał metamorficznych – zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego. W większości porośnięty lasem świerkowym.Źródło opisu: Wikipedia
Ziemski Kopczyk (niem. Grundhübel, 672 m n.p.m.) – szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, między Barańcem a Leszczyńcem. Zbudowany z zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego. W większości porośnięty lasem świerkowym, miejscami bukowym.Źródło opisu: Wikipedia
Okole (niem. Hogolie, krótko po 1945 nosił nazwę Ogule ) – szczyt o wysokości 725 m n.p.m. znajdujący się w Grzbiecie Północnym Gór Kaczawskich, najwyższy szczyt tego pasma. Wraz z Leśniakiem tworzy rozległy masyw.Źródło opisu: Wikipedia
Baraniec (720,1 m n.p.m., według starszych pomiarów 720,3 m ) – szczyt w Górach Kaczawskich, w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w gminie Janowice Wielkie. Góra położona jest w południowo-środkowej części Gór Kaczawskich, w środkowej części Grzbietu Południowego, około 400 m na południe od szczytu Skopiec, około 2,8 km na południowy zachód od centrum Wojcieszowa. Jest czwartym pod względem wysokości szczytem szczytem Gór Kaczawskich, po Okolu, Folwarcznej i Skopcu.Źródło opisu: Wikipedia
Straconka (niem. Galgenberg, 611 m n.p.m.) – szczyt w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, między Leszczyniec a Dudziarzem. Zbudowany jest z zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego. W większości porośnięty lasem świerkowym.Źródło opisu: Wikipedia
Leśniak (677 m n.p.m.) – wypiętrzenie zbudowane ze skał przeobrażonych należących do metamorfiku kaczawskiego – zieleńców, w Północnym Grzbiecie Gór Kaczawskich. Rzeźbę szczytu i zboczy urozmaicają liczne skałki o fantazyjnych kształtach np. Czarcia Ambona, Klęśniak, Mszak.Źródło opisu: Wikipedia