Jelenia Góra, Jelenia Góra, Jelenia Góra, województwo dolnośląskie
Czas wykonania zdjęcia: jesień, październik 2023
Jelenia Góra – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w śródgórskiej Kotlinie Jeleniogórskiej, nad rzeką Bóbr. Miasto jest również siedzibą powiatu karkonoskiego, Zarządu Karkonoskiego Parku Narodowego oraz polską stolicą Euroregionu Nysa. Historyczne miasto leży na Dolnym Śląsku.Źródło opisu: Wikipedia
Park Krajobrazowy Doliny Bobru – park krajobrazowy w województwie dolnośląskim położony na terenie gmin Jelenia Góra, Jeżów Sudecki, Lubomierz, Lwówek Śląski, Stara Kamienica, Świerzawa i Wleń. Zajmuje powierzchnię 10 943 ha, w tym powierzchnia leśna liczy 4215 ha (32%). Otulina Parku zajmuje 12 552 ha.Źródło opisu: Wikipedia
Bóbr (czes. Bobr; niem. Bober) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie, największy z lewobrzeżnych dopływów Odry. Rzeka ma długość 272 km (w Polsce 270 km, w Czechach 2 km), a powierzchnia jego dorzecza 5876 km² (w Polsce 5830 km², w Czechach 46 km²). Po włączeniu rzeki do Polski w 1945 r. przez krótki okres używana była nazwa Bobrawa, później Bober, w końcu Bóbr.Źródło opisu: Wikipedia
Schronisko PTTK „Perła Zachodu” (do 1945 Turmsteinbaude) – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, występujące obecnie jako gościniec, położone na Pogórzu Izerskim, na terenie wsi Siedlęcin nad Jeziorem Modrym. Budynek powstał w 1927 jako gospoda Turmsteinbaude. Działalność schroniska po II wojnie światowej zainaugurowano 8 kwietnia 1950.Źródło opisu: Wikipedia
Wieżyca (415 m n.p.m., niem. Mittel-Berg ) – wyraźna kulminacja w krótkim, północnym ramieniu Ślęży. Ta część Masywu Ślęży zbudowana jest z amfibolitów, charakteryzujących się ciemnozieloną barwą i dużym zróżnicowaniem wielkości kryształów.Źródło opisu: Wikipedia
Siedlęcin (niem. Boberröhrsdorf ) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki, między Jeziorem Modrym na południowym wschodzie, a Jeziorem Wrzeszczyńskim na zachodzie. Miejscowość ma charakter łańcuchówki, rozciągającej się na długości ok. 5 km.Źródło opisu: Wikipedia
Młynówka – struga, lewostronny dopływ Bystrzycy. Płynie przez Bystrzycę Dolną. Młynówka jest odnogą Bystrzycy.Źródło opisu: Wikipedia
Rybnica (niem. Reibnitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Stara Kamienica. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego. Wymieniana w 1305 jako osada klasztorna.Źródło opisu: Wikipedia
Wrzeszczyn (niem. Boberrullersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. We wsi Wrzeszczyn znajduje się zapora wodna wraz z elektrownią, spiętrzająca wody Bobru tworząc Jezioro Wrzeszczyńskie, rozciągające się między Wrzeszczynem a Siedlęcinem.Źródło opisu: Wikipedia
Wapienna (niem. Kalk Berge, 507 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone pomiędzy Siedlęcinem a Płoszczynką, gdzie łączy się z pozostałą częścią Grzbietu Małego. Ku północnemu zachodowi odchodzi od Wapiennej długie ramię ze Skowronem, kończące się w Nielestnie nad Bobrem. Zbudowana jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków kwarcowo-serycytowo-chlorytowych z grafitem, z wkładką marmurów (wapieni krystalicznych), należących do metamorfiku kaczawskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Kromnów (niem. Krommenau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Stara Kamienica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty :Źródło opisu: Wikipedia
Skowron (niem. Lerchenberg, 472 m n.p.m.) – wzniesienie w północnej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone na północny zachód od Płoszczynki, gdzie łączy się z Wapienną. Ku zachodowi odchodzi od niego kilka bocznych ramion z Zadnią i Strzyżowcem. Zbudowany jest w południowo-zachodniej części ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków kwarcowo-serycytowych, należących do metamorfiku kaczawskiego, poprzecinanych żyłami wulkanicznych porfirów.Źródło opisu: Wikipedia