Cieplice Śląskie-Zdrój, Jelenia Góra, Jelenia Góra, Jelenia Góra, województwo dolnośląskie
Czas wykonania zdjęcia: jesień, listopad 2022
Jelenia Góra – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w śródgórskiej Kotlinie Jeleniogórskiej, nad rzeką Bóbr. Miasto jest również siedzibą powiatu karkonoskiego, Zarządu Karkonoskiego Parku Narodowego oraz polską stolicą Euroregionu Nysa. Historyczne miasto leży na Dolnym Śląsku.Źródło opisu: Wikipedia
Wrzosówka (niem. ) – potok, prawy dopływ Kamiennej o długości 14,2 km. Potok płynie w Sudetach Zachodnich. Wypływa w Karkonoszach w rejonie Czarnego Kotła, na wysokości 1228 m n.p.m. Płynie na północny wschód.Źródło opisu: Wikipedia
Wrzosówka (niem. Heidelberg, 694 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich. Wzniesienie we wschodniej części Grzbietu Kamienickiego Gór Izerskich. Wyrasta pomiędzy Kozią Szyją na zachodzie a Ciemniakiem na wschodzie.Źródło opisu: Wikipedia
Kamienna – górska rzeka, lewy dopływ Bobru o długości 34,75 km i powierzchni zlewni 272,3 km². Rzeka płynie w Sudetach Zachodnich. Przepływa przez Jakuszyce, Szklarską Porębę, Piechowice, Jelenią Górę (Sobieszów, Cieplice).Źródło opisu: Wikipedia
Piechowice – miasto w Polsce, na Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim. W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Piechowice. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Mała Kamienna (Kamienna Mała ) zwana także Pleśną – potok górski w Sudetach Zachodnich w Górach Izerskich w woj. dolnośląskim. Górski potok o długości 11 km, lewy dopływ Kamiennej, należący do dorzecza Odry. W części źródliskowej składa się z kilkunastu potoczków, z których największy wypływa z małego bagienka na wysokości około 990 m n.p.m. spod północnego grzbietu wzniesienia Zwalisko w Górach Izerskich.Źródło opisu: Wikipedia
Mały Ciemniak (niem. Untern Nebelberg, 578 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich. Góra na wschodnim krańcu Grzbietu Kamienickiego Gór Izerskich. Wyrasta z bocznego ramienia, które odchodzi ku południowemu wschodowi od Ciemniaka.Źródło opisu: Wikipedia
Szklarka (niem. ) – potok, prawy dopływ Kamiennej o długości 6,78 km. Potok płynie w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy. Wypływa na północnych zboczach Śmielca na wysokości 740 m n.p.m. z połączenia dwóch potoków - Górnej Szklarki i Niedźwiady.Źródło opisu: Wikipedia
Wodospad Szklarki (niem. Kochelfall) – drugi co do wysokości, po Wodospadzie Kamieńczyka (27 m wysokości) wodospad w polskich Karkonoszach, położony na wysokości 525 m n.p.m. w granicach administracyjnych Piechowic. Wodospad Szklarki usytuowany jest na wysokości 520 m n.p.m. i ma 13,3 m wysokości. Jego wody spadają szeroką kaskadą, charakterystycznie zwężającą się ku dołowi i skręcającą spiralnie, gdzie tworzy kocioł eworsyjny.Źródło opisu: Wikipedia
Szklarz (niem. Peterhübel, 593 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Pogórza Karkonoskiego. Położony jest w północno-zachodniej części Pogórza Karkonoskiego, na wschód od zabudowań Szklarskiej Poręby. Od północy i zachodu opada stromo do doliny Kamiennej tworząc urwiska, od południowego wschodu podcina go Szklarka, która tworzy wąwóz, a w nim Wodospad Szklarki.Źródło opisu: Wikipedia
Karkonoski Park Narodowy (cz. Krkonošský národní park, w skrócie KRNAP) – park narodowy położony w północnej części republiki czeskiej, w krajach hradeckim i libereckim, przy granicy z Polską. Utworzony został 17 maja 1963 r. i obejmuje obszar 36 327 ha (z otuliną ok. 55 000 ha).Źródło opisu: Wikipedia
Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej w Szklarskiej Porębie – muzeum prowadzone przez oddział Stowarzyszenia Elektryków Polskich w Jeleniej Górze, znajdujące się w budynku starej siłowni wodnej w Szklarskiej Porębie (niem. ''Schreiberhau). '' Budynek muzeum jest położony w dolinie Kamiennej, w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej nr 3. Siłownia w Schreiberhau została wybudowana w 1900 roku, na potrzeby założonej w 1872 roku przez Otto Opitza fabryki papy i tektury.Źródło opisu: Wikipedia