Jelenia Góra, Jelenia Góra, Jelenia Góra, województwo dolnośląskie
Czas wykonania zdjęcia: lato, sierpień 2022
Jelenia Góra – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w śródgórskiej Kotlinie Jeleniogórskiej, nad rzeką Bóbr. Miasto jest również siedzibą powiatu karkonoskiego, Zarządu Karkonoskiego Parku Narodowego oraz polską stolicą Euroregionu Nysa. Historyczne miasto leży na Dolnym Śląsku.Źródło opisu: Wikipedia
Bóbr (czes. Bobr; niem. Bober) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce, płynie przez województwo dolnośląskie i lubuskie, największy z lewobrzeżnych dopływów Odry. Rzeka ma długość 272 km (w Polsce 270 km, w Czechach 2 km), a powierzchnia jego dorzecza 5876 km² (w Polsce 5830 km², w Czechach 46 km²). Po włączeniu rzeki do Polski w 1945 r. przez krótki okres używana była nazwa Bobrawa, później Bober, w końcu Bóbr.Źródło opisu: Wikipedia
Jeżów Sudecki – gmina wiejska w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie jeleniogórskim. Siedziba władz gminy to Jeżów Sudecki.Źródło opisu: Wikipedia
Park Krajobrazowy Doliny Bobru – park krajobrazowy w województwie dolnośląskim położony na terenie gmin Jelenia Góra, Jeżów Sudecki, Lubomierz, Lwówek Śląski, Stara Kamienica, Świerzawa i Wleń. Zajmuje powierzchnię 10 943 ha, w tym powierzchnia leśna liczy 4215 ha (32%). Otulina Parku zajmuje 12 552 ha.Źródło opisu: Wikipedia
Szybowcowa Góra (niem. Schieferberg, 561 m n.p.m.) – góra w Grzbiecie Małym Gór Kaczawskich. W części południowej jest zbudowana ze skał metamorficznych – łupków serycytowo-kwarcowych z grafitem, zieleńców i łupków zieleńcowych, należących do metamorfiku kaczawskiego oraz z górnopaleozoicznych skał wulkanicznych – porfirów. W części północnej zalegają na nich osady górnokredowe – margle ilaste, wapienie margliste oraz piaskowce.Źródło opisu: Wikipedia
Skiba (niem. Scheibeberg, 562 m n.p.m.) – góra w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, leżąca w bocznym grzbieciku odchodzącym ku południowi od Leśnicy w masywie Łysej Góry. Na zakończeniu tego grzbietu leżu Polna. Zbudowana z zieleńców, diabazów i łupków zieleńcowych należących do metamorfiku kaczawskiego, w których występują żyły wulkanicznych porfirów.Źródło opisu: Wikipedia
Stromiec (niem. Grünauer Spitz-Berg, 551 m n.p.m.) – szczyt w Grzbiecie Małym Gór Kaczawskich, położony pomiędzy Wapienną a Szybowcową Górą. Zbudowany jest z górnokredowych margli ilastych, wapieni marglistych oraz piaskowców, które tworzą długą na 200 m ścianę skalną. Osady te są częścią jednostki geologicznej zwanej rowem Wlenia.Źródło opisu: Wikipedia
Płoszczyna (niem. Flachenseiffen) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Częścią wsi jest Płoszczynka.Źródło opisu: Wikipedia
Wieżyca (415 m n.p.m., niem. Mittel-Berg ) – wyraźna kulminacja w krótkim, północnym ramieniu Ślęży. Ta część Masywu Ślęży zbudowana jest z amfibolitów, charakteryzujących się ciemnozieloną barwą i dużym zróżnicowaniem wielkości kryształów.Źródło opisu: Wikipedia
Wapienna (niem. Kalk Berge, 507 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone pomiędzy Siedlęcinem a Płoszczynką, gdzie łączy się z pozostałą częścią Grzbietu Małego. Ku północnemu zachodowi odchodzi od Wapiennej długie ramię ze Skowronem, kończące się w Nielestnie nad Bobrem. Zbudowana jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków kwarcowo-serycytowo-chlorytowych z grafitem, z wkładką marmurów (wapieni krystalicznych), należących do metamorfiku kaczawskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Siedlęcin (niem. Boberröhrsdorf ) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki, między Jeziorem Modrym na południowym wschodzie, a Jeziorem Wrzeszczyńskim na zachodzie. Miejscowość ma charakter łańcuchówki, rozciągającej się na długości ok. 5 km.Źródło opisu: Wikipedia
Lastek (niem. Hölleberge, 638, 631 m n.p.m.) – dwuwierzchołkowy szczyt, najwyższy w masywie Chrośnickich Kop, w Południowym Grzbiecie Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, pomiędzy Ptasią a Kazalnicą. Zbudowany ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów, kwarcytów i łupków albitowo-serycytowych z grafitem, należących do metamorfiku kaczawskiego. Na południowych zboczach na skałach metamorficznych zalegają górnokredowe margle ilaste i wapienie margliste, należące do niecki północnosudeckiej.Źródło opisu: Wikipedia
Skowron (niem. Lerchenberg, 472 m n.p.m.) – wzniesienie w północnej części Grzbietu Małego Gór Kaczawskich, położone na północny zachód od Płoszczynki, gdzie łączy się z Wapienną. Ku zachodowi odchodzi od niego kilka bocznych ramion z Zadnią i Strzyżowcem. Zbudowany jest w południowo-zachodniej części ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i łupków kwarcowo-serycytowych, należących do metamorfiku kaczawskiego, poprzecinanych żyłami wulkanicznych porfirów.Źródło opisu: Wikipedia
Chrośnica (niem. Ludwigsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. Chrośnica liczy 181 mieszkańców (III 2011 r.). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.Źródło opisu: Wikipedia
Wywołaniec (niem. Zippel-Berg, 543 m n.p.m.) – rozległe wzniesienie w centralnej części Północnego Grzbietu Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich, stanowiące zachodnie zakończenie masywu Okola, między Leśniakiem a Rogatką, nad Chrośnicą i Rząśnikiem. Masyw zbudowany jest ze staropaleozoicznych skał metamorficznych – zieleńców i łupków zieleńcowych oraz fyllitów i kwarcytów, należących do metamorfiku kaczawskiego, poprzecinanych żyłami wulkanicznych porfirów. Porośnięty lasem świerkowym, niżej pola i łąki.Źródło opisu: Wikipedia
Jezioro Pilchowickie (Pilchowicki Zbiornik Wodny) (niem. Bobertalsperre) – zbiornik zaporowy (jezioro zaporowe) na Dolnym Śląsku o długości 7 km, powierzchni 240 ha i pojemności 50 mln m³. Powstało przez przegrodzenie w latach 1902–1912 rzeki Bóbr zaporą o wysokości 62 m i długości 290 m w koronie.Źródło opisu: Wikipedia
Leśniak (677 m n.p.m.) – wypiętrzenie zbudowane ze skał przeobrażonych należących do metamorfiku kaczawskiego – zieleńców, w Północnym Grzbiecie Gór Kaczawskich. Rzeźbę szczytu i zboczy urozmaicają liczne skałki o fantazyjnych kształtach np. Czarcia Ambona, Klęśniak, Mszak.Źródło opisu: Wikipedia
Wrzeszczyn (niem. Boberrullersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. We wsi Wrzeszczyn znajduje się zapora wodna wraz z elektrownią, spiętrzająca wody Bobru tworząc Jezioro Wrzeszczyńskie, rozciągające się między Wrzeszczynem a Siedlęcinem.Źródło opisu: Wikipedia